کفش مناسب کوهنوردی
کلیه اعمالی که در زندگی انسانها انجام میشود، به تجهیزات خاصی نیازمند است. یکی از اعمال تفریحی افراد، کوهنوردی است که بهعنوان یک ورزش کاملاً مفید به تجهیزات خاصی نیازمند است و استفاده از آنها مستلزم کسب مهارتهای معینی خواهد بود. ارزشمندترین تجهیز این ورزش، کفشهای کوهنوردی هستند که متضمن سلامت این رشته در حین کار بوده و همین امر سبب شده تا خرید آنها امری پرمخاطره باشد؛ نحوه انتخاب کفش مناسب کوهنوردی، مستقیماً با لذت فرد در ارتباط است؛ چرا که اگر کفشها مناسب نباشند، در هوای گرم یا سرد، موجب اذیت شدن افراد خواهد شد.
مهمترین مؤلفه در انتخاب کفش کوهنوردی این است که مقصد را بدانیم که سنگلاخی یا یخی است و به چه میزانی مسیرها صعبالعبور خواهند بود. اینکه در چه فصلی برنامههای کوهنوردی انجام میشوند نیز، در انتخاب کفشها مؤثرند. بعد از اطمینان حاصل کردن از نکات یاد شده باید یک مجموعه اطلاعات از سبک کفشای مختلف جمعآوری نمود و به طور مشخص، معین کرد که کفش کوهنوردی مدنظر است یا کفشهایی که برای گردشگریهای سبک مورد استفاده قرار میگیرند. لازم است که اگر در فصل تابستان برنامههای ورزشی انجام میشوند، از کفشهایی استفاده کرد که رویههای سبکتری دارند و اگر مسیری که قصد پیادهروی در آن بیشتر است تا کوهنوردی، زیره کفش بهتر است که صاف باشد و استوک نداشته باشد تا حرکت کردن تسهیل شود.
کفشهایی برای کوهنوردی و پیادهرویهای طولانی مناسبترند که کفیهای آن مانند کفشهای ورزشی عادی نباشد و وزن آن در حدی نباشد که فرد حس کند با هر قدم پاهایش به زمین فرومیروند. درصورتیکه زمستان برای ورزش کوهی انتخاب شده، باید از کفشهایی استوک دارند، استفاده کرد که با ساقهای خود از دولایه چرم ساخته شدهاند. با رعایت این شرایط، فرد در برودت هوا احساس راحتی خواهد کرد.
ویژگی کفش مناسب کوهنوردی
ویژگیهایی که برای کفشهای کوهنوردی انتخاب میشود متنوع هستند، اما ضد آب بودن برای آنها در اولویت است؛ Gore-tex اصطلاحی است که برای مؤلفه ضد آب بودن کفشهای کوهستانی به کار میرود و بیانگر فناوری است که برای ساخت کفشهای ضد آب، به کار برده شده است. هر کفش کوهنوردی در برابر آب و رطوبت باید مقاومت کند و نباید آب به داخلش نفوذ کند؛ بهگونهای که در پایان مسیرها جورابها، خیس نشده باشند. کلیه فعالیتهایی که در کوه انجام میشوند مستلزم این هستند که فرد بتواند بهراحتی حرکت کند که این امر، با وزن مناسب کفش میسر خواهد بود.
بالطبع کفشهای کوهستانی باید وزن کمتری داشته باشند تا پیادهروی و حرکت برای مصرفکننده آسان گردد؛ در برخی از موارد ممکن است که لبههای میانی به کار برده شده برای کفشها وزن آن را افزایش دهند. درصورتیکه کفشها بدون دلیل سنگین بودند، نتیجه آنها کندی در حرکت و در نهایت آزار فرد مصرفکننده خواهد بود. بدون شک دو مؤلفه مهم و غیرقابل انکار برای کفشهای کوهستانی توانایی هواخوری کفش و حفظ دمای داخلی آن است. اگر کفشها برای تمامی فصول مناسب باشند، باید برای منافذی در نظر گرفته شود تا علاوه بر تهویه هوا در فضای داخلی کفش، تعریق پوست پا را کاهش دهد و به سلامت آن در طول سفر، کمک کند. اگر مصرف عمده کفشها برای فصل زمستان تعریف شده، تهویه هوا برای آن بیمعنا خواهد بود و نکته مهم برای آنها حفظ دما برای پاهاست تا بتوانند گرم بمانند. فناوریهایی که برای ساخت این کفش بهکار رفتهاند، از هدررفت دمای داخلی کفش جلوگیری میکنند.
جنس کفش ایمنی کوهنوردی
زیرساختهای یک کفش مناسب برای استفاده از کفشهای ایمنی کوهستانی، مستلزم این مورد است که از جنس مناسب و استانداردی ساخته شده باشد؛ زیره سانها برای کفشها هم مفید واقع میشوند و هم کاراییهای گوناگونی خواهند داشت. طبیعتاً باید ابتدا مسیر و مقصد را برای انتخاب کفشها معین نمود و در مرحله به بررسی زیرهها پرداخت که آیا آج دارد یا خیر، تکنولوژی بهکار رفته در آن از چه نوعی است و اینکه برآمدگیهای آن چگونه است.
قیمت بالای کفشهای ایمنی کوهستانی به دلیل امنیتی است که برای افراد تأمین میکنند و علاوه بر تأمین ایمنی، دارای ویژگیهای منحصربهفردی نیز هستند؛ متریال سازنده کفشهای کوهنوردی بهگونهای است که میتوانند در برابر پوسیدگی و ساییدگی مقاومت کنند. انتخاب یک کفش مناسب استفاده از اطلاعات یک فروشنده آگاه و مورد اعتماد، خواهد بود. مهمترین نکته در جنس کفشهای ایمنی کوهستانی، درنظرگرفتن لایههای میانی آنهاست که همان عاملی است که خستگی را در فرد ورزشکار کاهش میدهد؛ بهترین ماده برای ساخت لایه میانی، Eva خواهد بود.
انواع کفش کوهنوردی مناسب
کفشهای ایمنی کوهنوردی انواع مختلفی دارند که هر یک از آنها برای مسیرهای معینی طراحی شدهاند. یکی از این انواع کفشها، کفشهای کوه پیمایی است که به آنها trekking گفته میشود و از وزن مناسبی برای پیادهروی برخوردار است. مسیرهای طولانی به یک همسفر سبک نیاز دارند که ارتفاع ساق آن ۱۴ تا ۱۹ سانت باشد. دلیل این ارتفاع بلند محکم نگهداشتن مچ پا و حفاظت از آن است. زیره کفش کوهپیمایی منعطف بوده و رویههای آن با فناوری گورتکس ساخته شده است.
از این کفشها برای کوههای بدون برف و پیادهروی در کویر و جنگل استفاده میشود، ولی نباید در فصل زمستان از آنها استفاده کرد. دوختهایی که برای کفش کار شدهاند، مانع از این میشوند که برای پیادهروی در اراضی شن و ماسهای مناسب باشند. نوع دیگری از کفشهای ایمنی، کفش کوهنوردی هستند که به آنها mountaineering گفته میشود که نیمهسنگین میباشند و ساق آن مانند کفش کوهپیمایی، ۱۴ تا ۱۹ سانت است.
این کفشها، زیره منعطف بالایی داشته و میتوانند در فصل زمستان نیز استفاده شوند. محدودیت کفشهای کوهنوردی فقط برای سطوح یخی است. High mountainها کفشهایی هستند که سنگینپوش خواهند بود و برای پیمودن سختترین مسیرها آمادگی کامل دارند؛ زیره سنگینپوشها انعطاف ندارد و وزن بسیار زیادی دارند. برای سنگینپوشها میتوان یک گرامپون نصب کرد تا برای پیمودن یخ و برف آماده باشد و با سنگینپوشها میتوان به ارتفاعات کمتر از ۵۰۰۰ متر نیز صعود کرد.
از سنگینپوشها در سطوحی که برفی نیستند نباید استفاده کرد، چرا که موجب تاول زدن پا خواهند شد. رویه سنگینپوشها با دوخت ذوبی و چسبها به وجود آمده و به همین دلیل تاریخ انقضا دارند که در هنگام خرید باید به تاریخ تولید آن توجه کرد.
راهنمای خرید کفش ایمنی کوهنوردی
در هنگام خرید کفشهای ایمنی کوهستانی باید نکاتی مدنظر قرار بگیرد که در ادامه به شرح آنها پرداخته خواهد شد:
🔶 کفشها باید برای پیادهروی راحت و منعطف باشند و شکل و ظاهر کفشها در طول پیمایشها نباید تغییری بکند.
🔶 وجود انعطاف برای کفشها لازم است، خصوصاً برای مسیرهایی که لبههای اصطکاکی دارند.
🔶 لبههای کفشهای ایمنی باید سفت و محکم باشند تا بتوان صعودهای طولی و عرضی انجام داد.
🔶 لبههای جنبی و کفیهای کفش باید از دوام و کیفیت بالایی برخوردار باشند.
🔶 قوزک پا بهعنوان یک بخش مهم پا باید هم ایمنی داشته باشد هم در منعطفترین حالت کفش قرار بگیرد.
🔶 وزن کفشها باید متناسب با نیاز افراد باشد و استحکام بالایی برای آن تعریف شود.
🔶 برای انتخاب سایز کفشها باید آنها را پوشید و تست کرد.
🔶 کفشهایی برای پیمایش کوهستان مناسب هستند که فرد ورزشکار پس از ساعتها صعود نیز، احساس خستگی از ناحیه پا نداشته باشد.
🔶 سایز کفش باید بهگونهای انتخاب شود که نه گشادی آن منتج به تاول شود و نه تنگی آن منتج به فشردگی پا و زخمی آن گردد.
🔶 در زمان پیادهروی بهمحض سوزش پا در قسمتی از کفش باید، سریعاً آن را با چسبزخم پوشاند.
انتخاب سایز کفش مناسب
بعد از اینکه کفشها پوشیده شدند، باید بندهای آن محکم بسته شوند و پاها را تا آخرین حد ممکن به جلو فشار داد که اگر بهاندازه یک انگشت، از پایان و شروع آن فاصله بود، به این معنی است که آن کفش، کفش مناسبی خواهد بود. پس از این کار با کفشها به دیوار ضربه وارد کنید و اگر مستقیماً پا آسیب ندید، یعنی کفش مناسبی اختیار کردهاید. برای حرکت در شیبهای تند و کوتاه بندپوش داخلی را باید باز کرد یا راحتتر بست تا بتوان بهراحتی حرکت کرد. زمانی که برای صعود در یخها از کرامپون استفاده میشود، بایستی بندها را محکمتر بست تا پا در کفش فضای لق خوردن نداشته باشد.
بر اساس یک قانون کلی درباره انتخاب سایز کفش، اگر یک سایز بزرگ انتخاب شود، مناسبتر است؛ چرا که مقداری از فضای خالی داخل کفش با جوراب ضخیم اشباع خواهد شد.
موارد مهم انتخاب نوع کفش کوهنوردی
برای خرید کفشهای ایمنی درنظرگرفتن این مورد که برای برنامههای یک ساله، میتوان از همین کفش استفاده کرد، امر بیمعنایی خواهد بود. برای هر مقصدی که مسیرهایی خاصی دارد، باید کفش متناسب با آن را خریداری کرد. مهمترین مؤلفهها برای انتخاب نوع کفش ایمنی کوهنوردی به شرح ذیل هستند:
🔴 راحتی پای ورزشکار و سایز
🔴 کفشها، تواناییها و امکانات
🔴 کفشها شامل مواردی که
🔴 کفشها برای پیمایشهای تابستانی، سنگ و یخنوردی،
🔴 کوهپیمایی و هیمالیا نوردی
متریالهای سازنده رویهها و میزان استحکام آنها، میزان مقاومت موجود در زیرههای کفش، سایزهای استاندارد ساق کفشهای ایمنی که حتماً باید بین ۱۴ تا ۱۹ سانت باشند تا بتوانند از مچ پا محافظت کرده و آن را محکم نگهدارند.
سخن آخر
توجه به تاریخ انقضا و تولید کفشها برای اطمینان حاصل کردن از سلامت دوخت ذوبی و چسب، برند تولیدکننده، ضمانت بازگشت کالا و خدمات پس از فروش و سرانجام قیمت این کفشها از نکات مهمی است که در انتخاب کفش مناسب کوهنوردی، میبایست به آنها توجه نمود. پیشنهادات و نظرات خود را در رابطه با این مقاله، با ایمن آراز به اشتراک بگذارید.
نوشته شده در تاریخ ۲ دی ۱۴۰۰