بدلیل نوسانات ارزی برای خرید مطمئن قبل از ثبت سفارش تماس بگیرید
سیستم تنفسی هانیول مدل Fenzy
ماسک نیم صورت هانیول مدل ۵۵۰۰
ماسک نیم صورت ۳M مدل ۷۵۰۲ (چینی)
پوتین ایمنی پای آرا مدل پژواک
ماسک نیم صورت ۳M مدل ۷۵۰۲ (اصلی)
انتخاب کلاه ایمنی مناسب، تفاوت بین ایمنی و آسیب جدی را رقم می‌زند. این تجهیزات حفاظت فردی، به‌ویژه در محیط‌های پرریسک مانند کارگاه‌های ساختمانی، خطوط برق و کارخانه‌ها، وظیفه‌ای حیاتی دارند؛ اما همه کلاه‌های ایمنی یکسان نیستند. تفاوت در کلاس‌بندی، جنس، طراحی و کاربرد آن‌ها باعث می‌شود هر کلاه برای موقعیتی خاص مناسب باشد. این راهنما به شما کمک می‌کند شناخت دقیق‌تری از این طبقه‌بندی‌ها داشته باشید و تصمیم‌گیری مطمئن‌تری در خرید و استفاده از کلاه ایمنی داشته باشید.
شناخت کلاس‌بندی‌های مختلف کلاه ایمنی، یکی از گام‌های اساسی در انتخاب درست آن برای حفاظت از جان افراد است. انتخاب اشتباه کلاه، به‌ویژه در مشاغلی که در معرض برق یا مواد شیمیایی قرار دارند، می‌تواند منجر به خطراتی جبران‌ناپذیر شود. سازمان‌های ایمنی جهانی مانند OSHA و NIOSH، تأکید ویژه‌ای بر استفاده از کلاه‌های استاندارد بر اساس نوع خطر دارند. برای مثال، در محیطی با خطر برق‌گرفتگی، تنها کلاه کلاس B می‌تواند ایمنی واقعی را فراهم کند.
در بسیاری از صنایع، افراد در معرض جریان برق هستند. برای همین، کلاه‌های ایمنی باید در برابر این خطر مقاوم باشند. ANSI کلاه‌های ایمنی را از نظر عایق بودن در برابر برق به سه دسته اصلی تقسیم کرده که هر یک ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی دارند. این تقسیم‌بندی، به انتخاب ایمن‌تر و دقیق‌تر کمک می‌کند.
کلاه های ایمنی کلاس A که اکنون تحت عنوان Class G (General) شناخته می‌شوند، طراحی شده‌اند تا حد متوسطی در برابر جریان برق مقاومت داشته باشند. این کلاه‌ها تا ۲۲۰۰ ولت جریان متناوب (AC) را تحمل می‌کنند و برای مصارف عمومی، مانند ساخت‌وساز یا صنایع سبک، گزینه‌ای مناسب هستند. آن‌ها همچنین در برابر ضربات مکانیکی نیز مقاومت خوبی دارند. با این حال، در برابر ولتاژهای بالا مناسب نیستند و استفاده از آن‌ها در صنایع برق‌رسانی توصیه نمی‌شود.
کلاس B که اکنون تحت عنوان Class E (Electrical) شناخته می‌شود، قوی‌ترین سطح عایق الکتریکی را دارد. این کلاه‌ها تا ۲۰۰۰۰ ولت جریان متناوب را تحمل می‌کنند و برای تکنسین‌های برق، کارکنان نیروگاه‌ها و افراد فعال در تأسیسات فشار قوی طراحی شده‌اند. ساختار داخلی این کلاه‌ها به‌گونه‌ای است که حداکثر حفاظت را در برابر شوک الکتریکی فراهم کند. البته باید توجه داشت که هرگونه خراش یا شکستگی در بدنه کلاه می‌تواند خاصیت عایقی آن را کاهش دهد.
کلاه‌های کلاس C نه‌تنها هیچ‌گونه مقاومت الکتریکی ندارند، بلکه حتی ممکن است هادی جریان باشند. این مدل‌ها اغلب دارای طراحی باز و دارای تهویه برای راحتی بیشتر هستند. آن‌ها بیشتر در محیط‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که خطر الکتریکی وجود ندارد، مانند کارگاه‌های نجاری، خط مونتاژ، یا محیط‌های بسته. وزن سبک، تهویه بالا و قابلیت سفارشی‌سازی، از مزایای اصلی این نوع هستند، اما نباید در مجاورت تجهیزات برق استفاده شوند.
جنس کلاه ایمنی تأثیر مستقیمی بر میزان دوام، مقاومت و راحتی استفاده از آن دارد. تولیدکنندگان با استفاده از مواد مختلف سعی در بهینه‌سازی این ویژگی‌ها دارند.
HDPE یکی از رایج‌ترین موادی است که در تولید کلاه‌های ایمنی استفاده می‌شود. این ماده پلاستیکی سبک اما مقاوم است و قابلیت تحمل ضربات مکانیکی بالایی دارد. از این رو در صنایع ساختمانی و عمرانی پرکاربرد است. HDPE در برابر عوامل محیطی نیز مقاوم است، اما ممکن است در برابر حرارت بالا عملکرد ضعیف‌تری داشته باشد.
پلی‌کربنات ماده‌ای گران‌تر ولی بسیار مقاوم‌تر از HDPE است. این ماده شفاف و مقاوم در برابر حرارت، شعله و اشعه ماوراءبنفش بوده و در شرایطی که حفاظت از سر در برابر گرما یا نور مهم است، انتخاب ایده‌آلی محسوب می‌شود. کاربرد آن بیشتر در جوشکاری، ذوب فلزات و پالایشگاه‌هاست.
فایبرگلاس از نظر مقاومت حرارتی و شیمیایی در سطح بالاتری نسبت به سایر مواد قرار دارد. این ماده سبک نیست اما استحکام فوق‌العاده‌ای دارد. برای محیط‌هایی با خطر آتش‌سوزی، مواد شیمیایی یا حرارت بالا مانند صنایع پتروشیمی و نفت‌وگاز بسیار مناسب است.
ABS پلاستیکی مقاوم، سبک و انعطاف‌پذیر است. این ماده معمولاً در تولید کلاه‌های ایمنی ارگونومیک و مناسب برای استفاده روزمره در پروژه‌های صنعتی و فنی کاربرد دارد. راحتی استفاده و هزینه مناسب، از ویژگی‌های بارز این جنس محسوب می‌شود.
طراحی ظاهری کلاه نیز در میزان حفاظت، راحتی و کاربرد تأثیر مستقیم دارد. در این بخش، انواع طراحی‌های متداول بررسی می‌شود.
کلاه‌های فول‌بریم دارای لبه‌ای کامل در اطراف هستند که حفاظت بیشتری در برابر سقوط اجسام، نور آفتاب، و باران ارائه می‌دهند. این نوع طراحی معمولاً در پروژه‌های فضای باز و محیط‌های پر از گردوغبار استفاده می‌شود و برای افرادی که ساعت‌ها در فضای باز مشغول کارند، مناسب‌تر است.
این مدل رایج‌ترین طراحی کلاه ایمنی است که در قسمت جلو دارای نقاب کوتاه می‌باشد. سبک‌تر و کم‌حجم‌تر بوده و بیشتر در محیط‌های داخلی، کارگاه‌های مکانیکی یا صنعتی که محدودیت فضا دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. طراحی ساده‌تر باعث می‌شود تا بتوان به‌راحتی تجهیزات جانبی روی آن نصب کرد.
کلاه‌هایی که به محافظ جلوی صورت (شیلد) مجهز هستند، اغلب در مشاغلی مثل جوشکاری، برش‌کاری، نجاری یا کار با مواد شیمیایی استفاده می‌شوند. این محافظ می‌تواند شفاف یا مشبک باشد و صورت را از جرقه، گردوغبار یا ترشحات محافظت کند.
این نوع کلاه‌ها دارای شیارهایی در دو طرف هستند که امکان نصب لوازم جانبی مانند گوشی‌های محافظ، چراغ پیشانی، و شیلد صورت را فراهم می‌کند. انتخاب مناسب برای کارگرانی است که نیاز به استفاده ترکیبی از ابزارهای ایمنی دارند.
انتخاب نوع کلاه ایمنی باید کاملاً با محیط کاری هماهنگ باشد. در ادامه، برخی از کاربردهای رایج و ویژگی‌های مورد نیاز هر کلاه بررسی می‌شود:
در محیط‌های ساختمانی، کارگران در معرض خطر سقوط اجسام از ارتفاع هستند. بنابراین، استفاده از کلاه‌های سبک، مقاوم و دارای بند ایمنی داخلی توصیه می‌شود. همچنین کلاه‌هایی با تهویه و رنگ روشن در اولویت قرار دارند.
برای این محیط‌ها، استفاده از کلاه ایمنی عایق برق که کلاس B یا E هستند الزامی است. به‌هیچ‌وجه نباید از کلاه‌های تهویه‌دار یا رسانا استفاده شود. بررسی روزانه سلامت بدنه کلاه نیز بسیار اهمیت دارد.
در معادن، خطر ریزش سنگ، گردوغبار زیاد و تاریکی وجود دارد. کلاه‌های مجهز به چراغ، دارای مقاومت مکانیکی بالا و تهویه مناسب، به همراه بند چانه برای جلوگیری از لغزش، انتخاب مناسبی هستند.
این محیط‌ها مستعد آتش‌سوزی، مواد شیمیایی خورنده و گازهای خطرناک هستند. کلاه‌های فایبرگلاس یا پلی‌کربنات مقاوم در برابر شعله و مواد شیمیایی، به همراه محافظ صورت، بهترین گزینه‌اند.
کلاه‌هایی که به شیلد محافظ حرارتی مجهز هستند و از مواد مقاوم در برابر گرما ساخته شده‌اند، برای جوشکاران الزامی است. برخی مدل‌ها قابلیت نصب عینک یا ماسک مخصوص جوشکاری را نیز دارند.
علاوه بر شناخت فنی، رعایت برخی نکات کاربردی باعث انتخاب هوشمندانه‌تر می‌شود. همیشه از استانداردهای معتبر مانند ANSI Z89.1 یا EN 397 برای تأیید کیفیت محصول استفاده کنید. تناسب کامل با اندازه سر، راحتی در استفاده روزانه، قابلیت تنظیم بند داخلی و تهویه مناسب از دیگر مواردی است که باید در نظر گرفت. همچنین حتماً تاریخ تولید و انقضا را بررسی کنید، چرا که مواد پلاستیکی با گذشت زمان خاصیت خود را از دست می‌دهند.
کلاه ایمنی، یکی از تجهیزات ایمنی ساده اما حیاتی برای حفظ جان کارگران است. با شناخت دقیق از انواع کلاس‌بندی‌ها بر اساس مقاومت الکتریکی، جنس، طراحی و کاربرد، می‌توانید انتخابی آگاهانه و متناسب با نیاز داشته باشید. چه در معرض برق باشید، چه حرارت یا ضربه‌های مکانیکی، همیشه انتخاب کلاه مناسب می‌تواند از آسیب‌های جبران‌ناپذیر جلوگیری کند.
